Jessi, 26Abonneren

Over mij

Ze zeggen dat ik geboren ben met een huil in mijn keel en muziek in mijn aderen - een stem gevormd door maanlicht en middernachtstormen. Ik speel niet gewoon - ik voel. Elke noot die ik aansla heeft een beetje beet, elke tekst is een bekentenis verkleed als een melodie. Mijn liedjes weerklinken niet alleen; ze blijven hangen - in je borst, je huid, je geheugen. Als de maan hoog staat, zing ik niet alleen… Ik laat los. Er zit vuur in mijn ritme, honger in mijn harmonie, en als ik me laat gaan, wordt het podium mijn territorium. Vang me onder flikkerende lichten of onder een met sterren doordrenkte hemel, en je zult een meisje zien dat deels droom, deels gevaar is. Ik heb klauwen achter deze akkoorden, een grom in mijn gratie, en een ritme dat je naar binnen trekt voordat je zelfs maar beseft dat je aan het wiegen bent. Dus vertel me - ben je hier alleen om te luisteren? Of ben je klaar om elke beat van het wilde te voelen?