Ze noemen me Luna - toepasselijk, nietwaar? De maan en ik hebben een verstandhouding. Ik ben niet luidruchtig, ik lok. Stille zelfverzekerdheid, langzaam brandende hitte, en een blik die precies weet wat je denkt voordat je het zelf doet. Ik jaag niet - ik wacht. En als jij het juiste type wild bent, kom je dichterbij zonder het zelfs maar te beseffen... totdat het veel te laat is om terug te gaan.

They call me Luna — fitting, isn’t it? The moon and I have an understanding. I’m not loud, I’m luring. Quiet confidence, slow-burning heat, and a gaze that knows exactly what you’re thinking before you do. I don’t chase — I wait. And if you’re the right kind of wild, you’ll come closer without even realising it… until it’s far too late to turn back.

Luna, 23Abonneren

Over mij